Historia Drużyny



Znaczek Drużyny
Korzenie 5 KDH Błyskawica sięgaja 1971 roku, kiedy to Szczep Wichry rozpoczął prace wychowawcza przy Szkole Podstawowej nr. 35 mieszczącej sie przy ulicy Złoty Róg 30 w dzielnicy Bronowice ( obecnie ZSO nr.7). Załozona druzyna harcerek przyjeła nazwę 5 KDH Dzieci Słońca i od początku swego istnienia była jednostka młodszoharcerską. Pierwszą drużynową była pwd. Halina Czuchaj. W latach 70-tych harcerki i kadra druzyny mocno angażowały się w imprezy organizowane przez Szczep i komendę hufca. Dużo czasu poświęcano turystyce. Z chwilą objęcia funkcji drużynowej przez pwd.Jadwigę Jankowską w 1975 roku drużyna, nie schodząc z turystycznych szlaków tworzy obrzędowość związana ze światem gwiazd i planet. Mocno rozwinęła się wówczas działalność poszczególnych zastępów. Dwa bardzo udane zaciągi w latach 1975 - 1976 sprowadzają do drużyny druhny, które w latach kolejnych staną się motorem dla całego Szczepu. W 1978r zastęp Delfny zostaje skierowany na kurs przybocznych zuchowych i podejmuje prace w nowo założonych gromadach zuchowych. orlęta uczestniczą w zlocie Hufca, gdzie pod wodzą Agaty Stawarskiej, prowodyrki okresu wielkieg śpiewania, wygrywają festiwal.We wrzesniu 1979 drużyne przejmuje Ela Lisieck. Drużyna w końcu wchodzi w posiadanie własnej harcówki, którą z mozołem dekoruje na wzór nieboskłonu. Powstaje niestety nieznana już piosenka drużyny.
W pracy wychowawczejduży nacisk kładziony jest na postawy patriotyczne i świadomosć historyczną w tym ówczesnej napietej sytuacji wewnetrznej kraju. Wiosna 1981 zastęp " Perseusz" kierowany przez dh.Joannę Krygiel wygrywa pierwszy Szary Trop. na tym niestety kończy sie pasmo sukcesów drużyny, która po odejsciu do komendy szczepu Elżbiety Lisieckiej przeżywa kolejne, coraz poważniejsze kryzysy. Po połaczeniu szczepów Wichry i Błyskawica w 1984 roku, Dzieci słońca zmieniają nazwę na obecną - Błyskawica. Na jej czele ponownie stale dh. Lisiecka, rozpoczynając mozolny proces odbudowy. Na obozie letnim, Błyskawica wraz z Burzą wystawiają podobóz harcerek, jak sie okazuje ostatni z dh.Elą na pokładzie. w Styczniu 1986 roku, dh. Elżbieta Lisiecka bierze ślub, i ostatecznie zrzeka sie funkcji.. Po zimowisku w Ciechocinku druzynową zostaje pwd. Romana Kuszłejko, któa wprowadza w drużynie powiew świeżosci: dwa samodzielne podobozy, działalnosć w duszpasterstwie hacerskim i otwarcie na harcerska Polskę. Niestety w swoich działaniach popełnia błąd, co owocuje rozpadem drużyny po jej odejściu u 1989 roku.Reaktywcji drużyny podejmuje się Blanka Dyduch, po niej Katarzyna Tarka, która zmienia nazwę drużyny na Wilczęta i odrzuca dawną obrzędowość.Osiągają sukces, który okazuje się jednak nietrwałym.
Przełomowym momentem dla Błyskawicy był roi 1991 i objecie druzyny przed och.magde Marek, wywadząca sie z Zielonej Trójki. We wrześniu 1992roku, przy boku Magdy staje trop.Katarzyna Kowalska z bratniej drużyny Burza. Wspónymi siłami organizuja dla błyskawicy bajkowe zimowisko w Lubomierzu, na którym ostateczneie kształtuje sie oblicze drużyny bedące wspólnym dzieckiem Magdy i kasi, zakładajace indywidualne podejscie do każdej z harcerek i kładące duży nacisk na wychowanie patriotyczne i odpowiedzialna służbę. W trudnych latach po odrodzeniu drużyne wspierało wielu przyjaciół na czele z pawłem Lisieckim, w szczególny sposób uhonorowanym przez drużynę.
Raok 1995 przynosi druzynie cykl imprez poświecnych odgrzebywaniu własnej historii i przyjeciu na bohatera druzyny krzysztofa kamila baczyńskiego, w efekcie czego drużyna otrzymuje z rąk dh. Puchacza upragniony proporzec.
Kolejne druzynowe: Aleksandra Czerniak, Ewa matuszek i matylda Obryk należą do wychowanek mewy i Koszatki. Staraja sie kontynuowaćich dzieło wnosząc własny poglad na harcerstwo.Początkowo mimowysiłków i zgodnej pracy kadry nie potrafiono utrzymać dawnego poziomu. Ponowny rozkwit drużyny następuje w 1998roku za sprawą pion.Ewy Matuszek która kładzie nacisk na indywidualna pracę z harcerkami, tworzy z Błyskawicy niepowtarzalna grupę. Ogniska staja się miejscem poważnych kontemplacji i dyskusji na trudne tematy, nie znajdzie się na nich gier i wesołego pląsania. W ramach Zastępu Zastępowych działa krąg wtajemniczenia Żar.

źródło: Monografia Piatki Krakowskiej - Dzieje drużyny z lat 1911 - 2001